Kara Kente Düşünce YıldızŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "Dost bağında hoş kaldık..."
“Dedim; -Gitmek mi zor, kalmak mı? Dedi; -Kalmak da gitmek aslında” Duvarları dağlara yaslarsın da Ard arda sıralanır karanlığın soğuk adımları Oysa… Az evvel Gönlümüze takılmıştı, udun çağlaması Az evvel Gülüşleri sarmıştı bahar, alabildiğince Vefasızdır mevsimler dostum Çekip gider umarsız bir anda Sevmişsen eğer Özlemle barışık olacak hüznün Yol yel olur… Yaşamlar arası seyreden bir otobüsün Buğulu camında unutursun yüzünü Kalem raks eder, bildiğine Teker teker aralanır perde Her hatıra bir kuşun kanadında havalanır Göğün derinliğine… Yorgun kalır gönül Yıldızları konuk edince avucunda Renkleri sanıldığından berrak, mavi Apansız bir gurbet düşer yadına Kavrulur uzaklardan kıvrılan nehir Sızar göğsünün uçsuz boşluğuna Uzaklaşır vakit… Kara kentin sokaklarına emanet Havasına, taşına… Gülüşlerin gölgesinde büyüyen coşku Kim bilir kaç kez yaşanır böylesi Yaşamın kaç anına vurur kendini Haydi toparlan dostum! Geldik. Kaldığı yerden başlatalım günü Yükümüz ağır Sırtımızda ömür müsveddesi Devrim Tülay Mayıs 2013 |
Yüreğine emeğine sağlık kardeşim
TEBRİKLER
Selam Saygı Sevgi Sabır Ve Dua İle
A.E.O