ARKADAŞIMIN AŞKIYDIN SEN..saliha hanım 5..bölüm

......1947_2013....
SALİHA HANIM


Gençliğim fena geçmedi sorunlu bir aile asla değildik, babam karısına aşık bir adamdı ,onları görüp her evde yaşam bu şekilde sanıyordum kavga gürültü olsa da şeker diliyle babam ört bas ediyordu....
Her zorluğa beraber kanat gerebilen insandılar..

Bizi eskilerden tanıyanlar hala konuşurlar nasıl güzel insanlardı diye böyle anılmak çok güzel aslında ne diyebilirim kader denilse de bazı şeyler bizim elimizde aslında..

Ah o Firuzan biz niye böyle mutlu olamadık be kuzum diyordu?
hani bütünleme sınavları olurdu ya zorlu inatçı bir öğretmenden bir türlü geçemediğiniz o ders işte öyleydi bizimkisi galiba basit sanılan ama geçemediğimiz o ders adı mı?
HAYAT acımadan sınıfta bıraktıkları tek bir ders için yanan o koskoca yıllar..

Yinede yılmıyordu yaşadıklarına ah o deli kız anlattığı hiç bir şey ciddi değildi aslında ama o öyle sanıyordu,


ben mi PLATONİK aşkların baş mimarıydım o gençliğimde gerçeği bir türlü olamadı..Vardı beğendiğim kişi kanıyla canıyla ama bana ait değildi..




Daha güzeldi belkide böylesi ,hayallerimde yanımda yaşattım onu arada gülümsüyordum onları beraber görünce, o kadar bağlıydı ki ona ağzından düşürmediği o ismi ,yaşadıklarını anlatıyordu sürekli ,felaket kıskanıyordu
işe bakın ki bende hayrandım o insana ama işte hayat..


Bilmediği için alay konusu olmuştum dilinde
bir elin sıcaklığını duymadan buz gibi hayallerle yaşa dur sen diye alay etmişti yaş daha yirmi sekiz,en güzel yıllar aslında..

ah o Fürüzan ya bilse beni bir daha görmez bir doluda hakaretler ederdi, oysa ikimizde ayni adamı seviyorduk ..İşin tuhafı ben kendi kendime sadece içerimde yaşıyordum bu olayı...

Ve asla ikiside bilmeyecekti..

Evet kimse inanmaz ama, ben kimseyi ciddiye asla almadım ve de hayatıma sokmadım.. Ve düşünün dünya şekeri beni hiç sıkmayan bir babaya anaya sahipken.Platonik yazdım aşkı daha iyiydi böylesi galiba..






NASIL DERİM NASIL SÖYLERİM
ARKADAŞIMIN AŞKIYDIN SEN

Ne bu isyandır bugün günlüğüm,için biraz karanlık sanki hüzün
İs kokuyor siyah harflerin ,kalemin sanki beyazına küskün
Ruhun da tonlarca ağırlık ,kimi çağırayım ki çekilsin o yükün
Hiç bir sesi duymuyor kulaklarım olmayan hayale mahkum

Şu anda bir dolu ses hiçbirine aldırdığım yok, kimseyi duymuyorum
Bir ışık demeti belkide ,karanlığın içine süzülür diye bekliyorum
Üşüyormuyum?hayır,titriyorum,kim bilir belkide şu an korkuyorum
Bir köşede kalemim hayalini çizdi bak onunla şimdi konuşuyorum

Kanım buz gibi konuşmuyorum ama yinede sanki hissediyorum
Tutuyorum hissetmediğin ellerimi buz gibi dokununca ısıtıyorum
Neyin var diye sordun nihayet, her şeyi anlatmaya başlıyorum
Anlatırken canlandın hayalimde ,şimdi sarıldığını hissediyorum

Evet şimdi o hayalin sert bakışların altında uğrarken o şefkatinle
Acaba gerçek sıcaklığın olsaydı bende nasıl olurdu nefesinle
Nabzım mı dururdu? o an donar kalır mıydım?korku her seferinde
Neyse işte sen bilmeden yaşa benimle, uyar beni olur mu hep sesinle..


çünkü ben seni duyuyorum...







ARKADAŞIMIN AŞKIYDIN SEN
SAKIN BENİ BİLME
ÖĞRENME KALSIN İÇİMDE
BU YAŞAMDA İSEK İKİMİZDE
HEP YANIMDA OL
YANLIŞ İNSANLAR YANLIŞ KARARLAR
HATALARIM FALAN OLACAK OLURSA
UYAR BENİ OLUR MU?
HER SEFERİNDE..



1947_2013


Saliha hanım
yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan yaşam öyküleriyle..