.saliha hanım 4.bölüm..1947_2013

Hikayelerime benzeyen yerlerde güneşi topluyordum bazen, güneş daha farklı gülümsüyor idi huzurla yüzüme..

Füruzan çok eski çocukluk arkadaşım,ve benim için çok çok değerli bir insan,

çocukluk arkadaşları daha farklı oluyor galiba , o beni çok eski hayatımdan tanıdığı için her kavgamda sözleriyle daima yanımda durabiliyordu çoğu zaman..


Zili çalma huyu yoktu genellikle elleriyle pat pat vururdu çoğu zaman,kendinden geçerek ne var ne yok nefesini bile doğru kullanmadan anlatırdı soluk soluğa bir heyecan..


HANİ SIR SAKLAMAK YASAKTI?


Niye şanssızım ben derken yinede şen kahkahalar atardı
Şimdi okyanusun o karanlık sularından incilerini topladı
Şu güzel kız Füruzan evlilik denen şeye çoğu aldırmadı
Ne oldu şimdi?
bulutların ötesinde gülücükler
yoksa ufuklarda evlilik mi vardı?


Harika toz pembe renginde bir elbise yakası ise işlemeli
Gözler onun üzerinde incecik bel kendinden emin işveli
Yaşından küçük gösterir gülümser şimdi bakışlar ona çivili
Ama gözleri niye daldı?
arada hüzün kuşları
yoksa içindemi saklı hıçkırıkları?


Kimseye darılmaz aldırmaz sadece kendine kızardı
Ne zaman işim zarda zorda darda yanıma hızla koşardı
Zoru başarmaktı işi tek olmuyorsa insanları toplardı
Öyle tatlı bir kadın
ama dalıyordu arada
yoksa söyleyemediği şeyler mi vardı?


HAYDİ BAKALIM SÖYLE

ANLATSANA

HANİ SIR SAKLAMAK

SANA BANA

YASAKTI ..





YİNE KAYIP SAYFALARIM İŞTE
ŞİİR KIYISINDAN AKAN
YAŞAM ÖYKÜLERİ İLE..