efendim;
hoş geldiniz
hoş görünüz
şimdi size
başka bir “dede” den bahsedeceğim
öyle ay dede falan da değil
“ben de dedeler boldur” diyeceğim
“Kör Şahin”i bilenler bilir
çocukları sevdiğim kadar severim onları
anlamaya çalışırım çocukluklarını
düşe kalka yaşanmışlıklarına girerim…

neyse efendim “seçki/n” dede;
tabi ki yine lakabı dede
bizim oralarda lakap takmayı
çok severlerdi eskiden
bilmem gezginliğimden
bilmem başka bir halden
kimisi abdal, kimisi başka şey derdi
şimdiki zamanda “abdala malum olur”u
“aptala malum olur” yaptıkları gibi
demişler ki çok önceden
“kem söz, sahibinin gönlünden”…

bağlayalım efendim
“seçki/n” dedeye gelelim
bizim seçki/n dedenin
bir arsası vardı küçücük
içi dolu turşucuk
ırgatlarını yatırırdı
yandaki ahşap evinde
arsası yol olmuştu gelene geçene
kısayol, kestirme gibi bir şey işte
ağabeyler, ablalar tören mangası gibi
akıp giderlerdi kestirmeden
ben ve arkadaşlarım pırıl pırıl
şiir gibi çocuklardık o vakit
arada bir misket oynardık arsasında
seçki/n dedem çocukları çok severdi!
/aklı sıra!
ne zaman bizi arsasında oynarken görse
alırdı kazmayı eline
vururdu arsanın beline beline
sanki “ekin” ekecek mübarek
derdi acı çektirmek,
bizim gibi veletlere
“yok öyle olmaz böyle olur” oldu
biz de öyle olacağız, biliriz…
gün döndü, harman oldu
zembereği attı bir gün onunda
saati dağıldı, “rahmet” olsun yine de
şimdi bizi oynatmadığı
/bir avuç toprağın sinesinde…

efendim bu da kıssadan hisse
biz payımıza düşeni aldık
kalanıysa canım erenlere…

Hidayet DAL


***Efendim; rahmetli olmuşun arkasından bir şey söylenmez; burda amaç kıssadan hisse çıkarmaktır… Dualarımız yine onunla ve o “kıssadan hissede” yer almakta görevini yapmıştır… Ruhu şad olsun, bizde kalan iyi hatırasıdır…***Hidayet DAL