Susması Gereken ÖlülerdiRuhuma kadar üşüten bir soğukla Olabildiğince çıplak, Ölüme yürüdüm yalınayak... Ne haldeydim, Neredeydim, Umrunda bile değildi... Ölüyordum yavaş yavaş, Öldüm de hatta sonunda. Ama takviminde yokmuş yas mevsimi, Hiç gelmedi... Hâlâ gülüyordun, Hâlâ mutluydun... Yasımı tut istedim En azından bir dua et istedim ardımdan "Kendine iyi bak" gibi, "Hoşçakal" gibi... Sustun, susması gereken bendim oysa Susması gereken ölülerdi... Ahmet Kastancı |