ZÜĞÜRT TESELLİSİ
Şu yılmış yorulmuş zavallı deli gönlüm
İpe sapa gelmezdi bir zamanlar hatırlıyor musun Hani bazen bir çiçekte beslenir Bazen de her çiçekten bal isterdi Bazen bir sevdaya umut olur Bazen de bir sevda yolunda tükenirdi Şimdi düştü de yüksekten alçağa Garip bir serçe misali yuva yapıyor sevmediği saçağa Anlamayan sevgiliye inat Yaşayamadı ömründe gönlünce sevdalı bir hayat İşte bu yüzden dalarım da maziye Zehir olur hayatım dönüşür eziyete Hayatı çocuk masumiyetinde yaşamak Çocuk yüreğiyle hayaller kurmak Ne güzel şeymiş derim geçmişi yaşayarak Heyy gidi yaşanmışlığım hey Adına ister “polyannacılık” de ister hayalcilik Adı mutluluk olsun da tek Sen ne sayarsan say ne fark edecek Diyeceğim odur ki yani “Aşk adamı ağlatır dert seveni söyletir” miş Benimki züğürt tesellisi Aslında kazın ayağı hiçte öyle değilmiş KAŞİF KANİ ERTÜRK |