BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-(-4-)
Bir ümit ışığı
Bekledim durdum Tuna üzerinden bu gün ben yine Bülbül mü duydu ne Ah-ı zarımı Böylesi figana dayanmaz sine “Gel vasi dilersen ko bu feryadı bülbül Gül gonca gibi ağzı gülistan ere umma” Diyorken Hoca Dehhani Fuzuli de şöyle diyordu: “Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabib Kılma derman kim helakim zehri dermanındadır” Ne beni Vasi tayin etti bülbül Ne de El çekti ilacımdan tabib Ey kaşı karam Nazlı ceylanım Zaman; “zamanların en amansızı” Getirmiyor seni bana Götürmüyor beni sana Ne sen tutabildin elimden Ne de Senin ben Azgın rüzgarlar dağıttı bizi Seni bir yana savurdu Beni bir yana Ne sen anlayabildin beni Ne de seni ben Tırmanamadık yokuşuna sevdanın Yorduk biz bizi Alemin bağında güller açarken Dilimizde diken bitti Kırdık biz bizi Uyuyorken her gün bu koca şehir Uykuya hasrettir Benim gözlerim Ey dertli Tuna’nın nazlı sunası Deli gönül özleminden kurudu “Bir çift büyülü göz yollara bakar” Senin sevdan çok yamanmış sevgili Omuzlarımda bu sevdanın ağırlığı Gözlerimde uyku hasreti Görünmeyen kurşunla Vurduk biz bizi Ne çileler çektim Yokluğunda Kaç kez ufuklarda asılı kaldı Bakışlarım bilemezsin Bir çizin var gözlerimde Dumansı Ha boşaldı, boşalacak göz yaşım Tuna üzerinden Meltem esiyor Oysa şu yüreğim ayaz kesiyor “Üşüyorum sarsan beni sevgili” Bu özlem sancıları Daha ne kadar sürecek sevgili Biliyorsun Çok özledik seni “Bu şehir ve ben” Bu şehrin her sokağı Her caddesi Kaldırımları, parkı Hep seni hatırlatıyor olduğunca Tuna üzerinden geçen Vapur sirenleriyle irkiliyorum Dedim ya sevgili Bak yine şiirle ettim yadını Buğulu camlara yazdım adını Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ VASİ: . Bir yetimin veya akılca zayıf, hasta birinin malını yöneten kimse |