Dün dışardan okumuştum bu şiiri. Anlatım çok güzel . Mana mı ? o ise derya deniz misali....
Aslında kısaca onurlu bir hayatı anlatıyor desem yeridir... Neden mi? çünkü deveden inipte eşşeğe binmek çok zor gelir insana, işte bu zorluklar karşısında imtihanı bilip yaradanı unutmamak, ben buna onurlu bir yaşam derim...
Şu sözüm tepki alır mı bilmiyorum ama, ben yinede söylemek istiyorum... " ALLAH taala sevdiği insanın elinden dünya malını alır"...Bakın sahabenin içinde nice zengin insanlar vardı, bunlar onca altın ve develeri fakir insanlara dağıtmışlardır...Fakir yaşamanın manevi bir zenginliği vardır ; 1 bunu ALLAH taaladan bilmek . 2 Hz Muhammed a.s fakirdi, fakirlik ona verilmişti.İşte bu iki hususu idrak ettiğimiz zaman, o fakirliğin içinde aslında öyle bir zenginlik buluyoruz ki bu zenginliğin hesabını ancak ALLAH taala bilir...

Şimdiki zaman için ise "azı karar çoğu zarar" derim...ALLAH taala çalışanı sever, siz çalışın ki ben rızkınızı vereyim...Buna göre helal kazancın bir kısmı zekat, sadaka yada haricen ALLAH için bir fakire yardım yapılır...Helal kazanmak ve ölçüyü kaçırmadan yapılan yardımlarla insan bu duruma kolay kolay düşmez...
Bakın Hz Süleyman a.s bir karıncaya sorar . Yıllık ne yersin diye? karınca der ki; bir buğday tanesi yerim...Hz Süleyman onu bir yere kapatır ve bir buğday tanesi yanına bırakır...Bir yıl sonra bakar ki, buğday yarısı yenmiş yarısı duruyor...Hz Süleyman sorar neden yemedin hepsini?...Karınca der ki; ya Süleyman şimdiye kadar benim rızkımı ALLAH taala veriyordu bir buğday yiyordum ama sen beni buraya kapattın, beşersin ola ki beni bu kapattığın yerde unutursun bu yüzden yarısını yemedim...Yani karınca diyor ki sen beşersin unutursun ama ALLAH taala hiçbir canlının rızkını unutmaz...
Şunu söylemek istiyorum insan ayağını yorganına göre uzatmalı...Yapılması gereken islami yardımların tamamı ölçü üzredir, mühim olan dünya malı sevgisini kalbinde taşımamaktır...ALLAH taalanın yarattığı herşey ve tüm emirleri bir ölçü üzredir...Akıllı insan her iki dünyadanda nasiplenendir...Helal kazanç ve asla bir an bile RAB,bini unutmadan yaşamalı...

Bir evliyanın maddi durumu iyidir ve sürekli gelen giden misafirleri olurmuş, hepsinide ağırlar karınlarını doyurur hiçte şikayet etmez...Aradan yıllar geçer evliya yaşlanmıştır lakin aynı şekilde devam etmekte...Birgün yanında samimi olduğu birisi der ki; efendim bu misafir işini biraz azaltsak bakın elimizde eskisi kadar malımız kalmadı...Evliya der ki; " Mal azaldıysa ömür de azaldı demektir"...

Abdullah arkadaşımızda yaşamış olduğu her iki konumda da imtihandadır...Şiirde anlatıldığı gibi bunun bilincinde hatta zenginlere boyun eğmedim diyor...Bakın bu ne kadar hoş bir durumdur ne istenirse ALLAH taaladan istenmeli ...
Hz Adem ebedi cennette kalmak için meyveyi yedim ya RAB,Bİ dediğinde .ALLAH taala der ki; ya Adem sen burda ebedi kalmayı bir ağaçtan bekledin benden beklemedin...İşte Ademin meyve yerken yaptığı asıl hata budur...

Bu yüzden fakir düşüpte zengine boyun eğmek ALLAH taalanın yazdığı kaderi gözardı etmek gibi olur....İyi ki boyun eğmemiş...Yazana ve yazdırana selamlar olsun...Saygılarımla üstadım...