SEN KENTİME GELDİĞİN ZAMAN...
" Bahar güneşi bekler,tohum toprağı,
yürek yari bulur görür baharı" Sen kentime geldiğin zaman Diner yüreğimde fırtınalar, Düze iner tüm yokuşlar, Konuşur dilimde birikmiş aşka dair kelimeler Kulaklarına aşkımı fısıldar… Sonra susar kelimeler Konuşur bedenler Hasretle erirler… Şarkımız çalınır en romantiğinden Başlar danslar Kulağa fısıldanan şarkılar… Bitmesin diye bu an durdurulur akreple yelkovanlar… Kapanır ayrılığa giden tüm yollar… Sen kentime geldiğin zaman Yüreğimde çağlayanlar çağlar Şelale olur içimdeki duygular… Birleşir ellerde eller, Kavuşur hasretle birbirine dudaklar Bir olur bedende bedenler Kilit olur sıkılır Sımsıkı sarılır bellere eller… Gider be gülüm gider tüm kederler İçimdeki problemler… Sen kentime geldiğinde Kendine gelir ruhum Dinlenir göz bebeklerinde gözlerim… Sen kentimden gittiğinde gülüm yağmur dolar gözlerim sele döner taşar bentlerim, fırtınalar eser yıkılır bentler… gitme kal gidersen koca şehire ıssızlık düşer söner tüm ışıklar karanlık olur... Gitme gülüm şehrimden ben de kalsın ruhunla bedenin ben sensiz neylerim yüreğime söz geçiremem ki ne yaparım ben yüreğime ne derim… gitme kal çöle dönmesin dünyam vaham ol, tabiatım ol bahçem ol hep filizim kal içimde yemyeşil doğam ol seni seven bu adam hederden ölmesin… gitme gülüm gitme hep şehrimde kal … Kazım Doğan/ 07.05.2013 |
Gel bir şafak vakti bana
Sende sevdayı
Sevgiyi hasreti tadayım
Kızılcıklar kızıla boyanmadan
Yedi verenler
Kana bulanmadan gel
kutlarım dost kalem