Şükran,Şükran,Şükran
Rabbbim nasip etti bu sene Umreye gitmegi,
2013 senesi Şubat ayı idi takvimde. bir baktım Medine dediler,birde baktım Mekke. buradasın yirmi gün dediler bir de. aman Allahım ben nasıl gelebildim buraya, ben acız kuluna da,nasip ettin ya böylece. bir vesileyle hemde.vefat eden abimin hediyesiyle. orada sevinç ve mahzunlugun korkusunu yaşadım, kendimce hep,dedim ya Rab,ya Rab, layıkmıyız ki sana yüz sürmege acaba. beni bana bırakma,bizi bize bırakma, bizi birbirimizle imtihan etme ne olursun, insan olabılme erdemini en iyi anlayanlardan, olmayı nasip eyle cümlemize de inşaallah. ama gördüm ki insanlar her yerde ayni, sürekli cennet istemekle meşguller. dünyada zengin olmayı isteyen, ahiretinde zengin olmayı isteyen, biz gafil kullarına af eyle,yardım eyle, tarafsız kul olabilmeyi beceremiyen biz insanları öyle af eyleki,perişan kılma, imanın idrakini herkese, bize,bizlere de sadece kul oldugumuzu bilerek yaşamayı nasip eyle, karşiliksiz sevginde kalmak ,sadece kulum demenin, sadece sana,sadece sana kul olabilmenin, zenginligini yaşat bize,bizlere ,cümlemize de, diyerek teşekkürler ettim yaradanıma öylece. inandıgımız gibi yaşayamıyoruz evet ama, inşaallah, inandıgımız gibi yaşamak nasip eylesin Allahımız. ama her dakika teşekkürler yarab,diyerek , korkuyla ümit arasında perişan halde,böylece. korku ve sevincin beraberindeki yirmi günümde, yüceler yücesi Allahımızın Kabeyi münevveresinde , orada garip,mahsun bir dilenci gibiydim aslında. orada garip,mahsun bir dilenci gibiydim ,aslında.. Meral tice Meral çello |