Hayret*/
Hayret */
Mahşeri kalabalık korkunç heveslerle, Dünyamızı sarmış zulmet ve menfaatler. Neler oluyor diyerek bakarken etrafta, Olanca şaşkınlığında dümendeki tayfa. Mevsimlermi değişti yoksa insanmı ne, Değerlermi bitti bir bir olanca hızıyla. İnsan denenler uçurumların felaketinde, Koşar adımlarla giden farkındasızlık ile. İnsanoğlu gidişinde acele sanki ne var ki, Farketmedi belki de emri ilahiyyede ki sırrı. Sevği ve ilâhi aşk olduğunu unutarak hem de, Mahsere kadar koşar adımlarla böyle belki de. Sonu hüsran olan kendi Vuslatın yalnızlığında, Pişman olacağı mahşeri günün hezeyanıyla.. Meral tice |