Belki bir gün oldu adın
Eskimiş eşya gibi,
durmayı öğreniyor insan Ah yok mu şu zaman En çok yer tutan oluyor Görünmezliği ne rağmen Atsalar atılmıyor Unutsalar Gıcırtımız tutuyor Bize sağır kulakları Özür dileyip duruyor insan ,eskidikçe Varlığını suç sanıp, suçlu ezikliğiyle ***** Kabul ettiğim kadar tanıdım seni, affedebileceğim kadar gördüm hatalarını Dönebileceğim kadar gittim senden, Vazgeçebileceğim kadar sevdim, güvendiğim kadar sokuldum yamacına İhtiyacın olduğu kadar verdim Özledim... Gel demeden, bekledim Kal dediğin yerde, baktım ardından Biri vardı oldu adım Belki bir gün oldu adın Demet Erdoğdu |