KERVAN
Düşer isek bir gün ,kutlu yollara
Bizi de kavuştur yüce canana. Aşkı yazar gönül, sessiz dillere Su ne gerek ,sevda içip kanana. Bir damla gözyaşı hasretten çatlar Takılsa omzuna nurdan kanatlar. Dillerden dökülsün hep salavatlar Yanıktır gönüller ,nurla donana. Ey ağlayan gönül! sen de sevdalısın, Seherde inleyen bir gül dalısın, Sevda çiçeğinin yanık balısın. Meded ey resul, bu gönlü yanana. Haydi kervan durma, yollar ıraktır Kavrulmuş gönüller çöller kuraktır Kutlu kervan sanki bize buraktır Resul bahçesine gelip konana. Gün kavuştu, kervan hala yollarda Bir tesbih dolaşır, mahzun dillerde... Bugün başkalık var, açan güllerde Resul kokar, ruhu nurla yunana. Aşk ile ağlayıp candan geçtik Hüznü , kevserindir diyerek içtik Ak kefeni elle, alıp da biçtik Korku olmaz canı, yare sunana. |