ÜÇÜNCÜ ŞAHIS
Sensiz olduğum zaman,
Yalnızlığımla başbaşa Yudumluyorum çayımı. Muhabbetim Koyu oluyor kendimle, Önce hal hatır, Sonra benliğimi okşayan Bir kaç satır. Sen, siz olduğun zaman Bil ki, Uzaklaşıyor kuşlar Mevsiminden değil, Ya da değil küresel ısınmadan, Bir şeyler yıkılıyor içimde Virana donüyor benliğim, Ören yerleri gibi Yalnız ve çaresiz.... Bir baykuş suskunluğunda Konuşuyorum geceye. Gece de cevap yok. Makamı sükutta tüm varlıklar Bir ben ayaktayım Bir karanlık, bir de....... |