Sürüp Giden Yaşamlar..
aldığım yer değildi bıraktığım
geldiğin yer de değildi, kaçtığın.. kaf dağından düştüğün yer başkaydı.. bahardı, yeşildi, candı, umuttu bulutsuz yağmur güneşe karşıydı ../nefes vardı ve yaşanıyordu, yaşlanıyordu insan.../ gülen bir göz ödünç almıştı bir ölünün bakışını dünden zannetmişti "sanıyordu" bilmiyor; yanılıyordu : kopmuştu kıyameti, kurumuştu yeşil daha soğuk daha renksiz. kara toprak sarılmıştı yağmur yine yağıyordu susmuş ağlıyordu.. rengi kaçmış bir güneş okşuyordu hazanı. akordu bozuk bir keman inliyordu hüzzamı güne doğan ses batarken akşama karanlıkta kalıyordu bir çift göz: bakmıyor; görmüyordu. Yoruluyordu akşamlar Şafaklar yorgun bir güne doğuyordu sürüp gidiyordu yaşamlar… B.Subaşı |