BEN O KÜÇÜCÜK KADINI HİÇ ÖLDÜRMEDİM..57..BÖLÜM

BİR YUNAN KIZININ TÜRK SUBAYINA AŞKI..1902_1988


Evet KADER ,savaş diye kimliklerini kitaplara yazdırmak isteyen milliyetçi bir idoolojinin liderleri mi?


kendi milletlerini düşünen zihniyetçilerin heyhat zafercileri,canları yok etmek isteyen canavar düşünceli varlıklar,

şu fabrikalarda artmış silah stoklarının bir işe yaraması için silah gereçlerini üreten kimseler ve de o dahi fizikçileri yeni bir bomba daha keşfetmiş insanlığın zararına, bu mu kader?bu mu?

Bumu zafer?


İnsanlığın adını tarihten silmek mi?

geriye ruhsuz robot insanlar mı üretmek miydi gayeleri,bol disiplinli,bir takım fiziksel eğitim,ojenizm yani ırkçılık bir toplumun ırki niteliğini suni yollarla dilediğince yönlendirme,ARİ ırkını koruma,sağlıklı sağlıksız diye fertleri ayırıp sağlıksız olanları iyileştirme yada yok etme,

Hiyerarşi bir toplum yüksek tabakanın her zaman üstün söz hakkı...

OJENİZM yüksek niteliklere sahip ideal kabul buyrulan bir model...

ırkı soylulardan üretmek...insanları sınıflandırmak..


renk ayrımlarından tutunda...bunlar VE BU TEHLİKELİ PROJENİN BAŞ KAHRAMANI HİTLER...aşağı dedikleri kesim var dı ve bu yok olacaktı...yukarı ırk dedikleri ise kendi ırkından sağlamları ayıklanacaktı...zihinsel,fiziksel hastalar,eşcinsel çingene yahudi kesim imha olacaktı..

Gülüyorum şimdi ne oldu ölüm fermanını onca ölümleri yazdıktan sonra kendine de imzaladı bu lider,

Masanın kıyısına fazla çizemediğim hayatın şifrelerini yığmıştım arta kalan sakin günlerde ,kendi ellerimle bir kahve pişimi sonrası buram buram koku sarmıştı her yanı,elinde notlarım

..
evire çevire gülümseme ile elinde şu anda not tuttuğum sayfalarım ve o sert sesin eyvah
_HEYYY DELİ KIZ !
sana mı kaldı bu dünyanın açıklaması ? o güzel kafanı niye yorarsın böyle şeylerle
diyen sesine cevap vermeye çalışıyordum..

Olsun diyordum olsun
içimi döküyorum işte yarım yamalak onca derdi yük yapmış geri kalan aklımla,,

koskoca liderler saçma sapan şeyler yaparken bir şeyler karaladım işte derken hey be deli kız diye olgun gülüşlerin salonun orta yerinden işlemeli tahta tavanlara dokunuyordu...

Bu topraklarda maalesef yapamadığım canım mesleğim ,
gazeteci kimliğim sadece bu notları düşebiliyordu günlük tutabildiğim sayfalarıma...


BEN O KÜÇÜCÜK KADINI HİÇ ÖLDÜRMEDİM İÇİMDE


Mevsimler yazarken soğuk sıcak akan şu iklimlerinde
Yalnız değildi hiç,o bir dolu sesler uğrarken beynime


Başımı yaslayacağım omuzlarını özlemiştim belki sesinde
Gizli hüzünler un ufak olurdu yüreğimin şu derinliklerinde



Derdim ki terli mi?hastamı,iyimi,akan günler içinde
Yok yok kalkmıştır sabah çayı porselen demliğinde


Gazetesi elinde yudumlarken bir şarkı belkide dilinde
Yumuk kısık gözlerim gülünce anla işte hayalinde..





Gördün mü bak,bende idin her an her zaman ayrı olsak ta
Yola çıkardığım çok oldu o sert ayak seslerini yanımda


Kavgalarımız olsa sonrası şaka diye öperdim dimi yanaklarından
Kızdırıp bir hızla kaçardım hiç yakalıyamayacağın o zamanlardan..



BEN O KÜÇÜCÜK KADINI ÖLDÜRMEDİM Kİ HİÇ SAKLADIĞIM ZAMANLARDAN
SENİ HEP KIZDIRIRDI AMA ŞAKALARI ÖPERDİ SONRASI O YANAKLARINDAN..

ADIM ELEFTHERİA KOYMUŞLAR BENİM ÖZGÜRLÜK YAZAR KOSKOCA MOTTOSUNDA

BUĞULU SESİYLE CAN VEREN :TÜRKAN ÇAĞLAYAN