RIHTIM
RIHTIM
yüreğindeki rıhtımda gözyaşlarımı bırakıp yorgun tanrılara. Her denizin ilk feneri sen olduğunda Yüreğim gonca güllerin dikenine kanayacak sen son kez ağladığında, Aramıza giremeyecek karıncanın soluğu... Yıldız olup indiğinde sevilebilire Elimi sokacağım yüreğindeki ateşlere Ağrı Dağını avuçlayıp Bırakacağım emeğin ovasına hiçbir güzellik taşımayacak yasakları. Canını katacaksın canıma biricik yıldızım olacaksın Yürüdüğün emek zinciri Yürüyecek yasaksız sevdalara Doğduğumuzdaki gibi apak olacak Sevginin görkemli akışı damarlarımıza. Nuh’un Gemisi silecek yasakları Önce görünen zindan yıkılacak Sonra gönüllerdeki alçak duvarlar Sen parlayacaksın her karanlığın içinde. MUSTAFA SÖYLEMEZ |