Gidenler Gitti
Kırlangıç kanadı düşler
Çok sessiz gece Ömrümde yitik zaman Giden gitti Gemiler kalkarken ıssız limandan Yaşam ölüm bahçesi Karanlıklara dokunduğum her an Gidenler gitti Kırılan kapıdan girerken içeri Sende yoruldun benim gibi Gökkuşağının siyah rengi Solan çiçekleri ıslatsa da yağmur Isıtsa da güneş Kuş sersemliğinde rüzgâr İşte esiyor öylesine Gelincik tarlasına konarken Çocuk yakalıyor mor kelebeği Oda benim gibi günlük Bir günlük Hani Bir şeyler konuşmak istiyorum ama Hava kapalı Ruhum işgal altında Eşkâli belirsiz bir sevgi Deniz hırçın deniz dalgalı Döverken kumsalları köpürdükçe köpürüyor Lila rengi açarken erguvanlar Gidenler gitti Ecel severken beni Ölüm sessiz Vakit erken desem de Sensiz okşayıp öperken dudağımı |