YÜREĞİNİN ZİNCİRLİ KÖLESİYİM
Yüzünde hoş bir asabiyet
Ve yüreğinin sevinçli hüzünleriyle Durmadan bana bağırıyorsun Bağırıyorsun fısıldayarak Gönlünde tatlı bir acı Ve gözlerinde can çekişen bir mutlulukla Durmadan beni yaralıyorsun Yaralıyorsun gülerek Kalbinde masum bir kin Ve ruhundaki boşluklarla Durmadan beni incitiyorsun İncitiyorsun yalnızlığınla Dokunma bana sevgilim dokunma Zaten varlığım yokluk sana Atma beni yalnızlığın sefil koynuna Sen bilmez misin ki sevgilim Çağlayan nehirlerde yanan Sevda ateşiyim Ne kadar git desen de yüreğine zincirli bir köleyim Seni yüreğimin sokağının köşebaşında Ellerimde anılarla bekliyeceğim Hay Allah nerede benim ütülü çeketim? 18.04.20013 DENİZLİ |
...sen ki...!
Taze çiçeçek kokulu filiz
Ben anlarım tek satır tek heceden
Paramparça edilmiş yüreği
Hele yiğenim/i şiir/e hükmeden kalemin/i
Tebrikler yiğenim şiirin duygu yüklü ve her satır arasına yüklemiş olduğun duygu imgeler/le şiirsel değerliğini ve yerini belli etmekdedir...başarının devamını beklerim.Sevgi ve saygılarımla Kadir Haktan TÜRKELİ