Kasırga soluyor hava
İçim kendine dargın,
Lümpen kodesi misâli
İfşâ kusar gibi suskunluk hâkim
Bildik bir gariplik
Tanıdın gibi...



Bugün martılar bile siyah giyimli san/ki
Tehirli ilerliyor zaman
Terkedilmiş bir kalabalığın azınlık hâli
Bir esin değil bu
Bilesin
İç acısı körebesi
Terakki çıkmazı s a y ya da
An’larsın belki ?
Çözersin diye munzam de/şifreyi
Sapı tutar ayakta yeşil çiçeği
-bir tek hıyar hariç-
Müntehir zehirlenme v/akti yine
-şiir-
Şimdi yapış kurşuna
Akıt eline kalemi
Yapıştır silsilesine silleyi
Ağlat ahlatı bâdeme
Hadi...


Her şey yorgun olur şimdi
Her cümle resesif evlat!
Üzülürsün eski vizyonlar girerken filme
Bilirsin zor olur akşam
Satır araları başlığa muhalifse
Peşin zimmetli kabûldür
Ağaç seninse, senindir elemi de...




Takat ihtiyat ister
hayat da/yanak
İhtiyaç hiç bitmeyen çile
İçinden kırılır en baba dallar
Dışına hiç sezdirmese de
En muzdarip çığlıktır
Y a t ı ş t ı r d ı k l a r ı çürürse!








ToprağınSesi










.