Ah Azize, Bir Parça Bağışlasaydın BeniŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Azize beni hiç sevmeyerek sevdi.
.
.. ... .... Azize bir çift ela’ydı Yüzüme bakardı Ayaklarımdan başlar ve beni göklere yorardı Yüzümü eğerdim toprağa Kalbim Azize’yle karşılaşınca kanatlanırdı! Bir gün... Hakikatimden bir parça Azize’ye gösterildi Ayaklarımdaki çamurdan bahsedildi Azize ayaklarımı yüzüme çarptı Ben başımı aldım göklere vurdum Oysa yerlerde ve göklerde olan ne varsa Allah’a aitti. Biz böyle inansak da Anladım; aşk göklerin yüzü Yeryüzü ise şirketlerin ve devletlerin... Azizenin fırlatıp attığı ellerimi ve yüzüme çarptığı ayaklarımı topladım Götürdüm bir suya bağışladım Ellerim ve ayaklarım benden giderken Uzattım boynumu dağlara vurdum Geriye sızlayan kalbim kaldı O kadar suçladı ki Azize beni... Kalbim karardı, saçlarım beyazladı, yaşlandım! Kimi zaman uykularımdan ağlayarak uyanıp göğe baktım! İfadelerim ayak uçlarıma aktı! Anladım ki: Annemle Allah arasında bir yerde Azize Ben ise gökler ve yerler arasında! Çakılınca yerlere büyük bir bırakılışla "İyi de" dedim, ansızın: "kalbime fücuru ben üflemedim ki?! Günahsızım da demedim!" Üç gün aynaya baktım! Baktıkça Azize’yi gördüm Ayna: "Sular da çürür! Git artık" dedi! Ah Azize Bir parça bağışlasaydın beni... Kayıpkentli- 1 Nisan Mart 2013 Tarlabaşı-İstanbul 03:30 |
Şiirin olduğu yerde her güzellik vardır
Her güzelliğin olduğu yerde şiir vardır,
Yaşam bitmez şiirdir, şiirde hayat vardır
Şiiri doğuran aşktır, şiirin anası aşktır.
---- 25.04.1960 - İslahiye
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul