GÜLLER AĞLIYORÖfkemin derin sessizliğinde harcadım duygularımı dün gece kumar masasında. Karanlığını yazdım mezar taşına gülleri soldurdum bir bir toprağında. Günlerden ayrılık,yıllardan hüzün. Hangi dilin yalazı dır ki; Budadı parmak uçlarımdaki günleri bulunmaz bir bilmece oldu anılar. Yaprak yaprak dağıldı mazinin pembe gülü. Sevincim ağrıdı penceremde aynı kenti soluduğumuz halde. Çiçeklerini ertelemiş bir bahar yüreğim. yumruk gibi gözyaşları içinde Çiğ taneleri düştü üstüme mevsim sizim bugünlerde... Yürüdüm toprağında azalarak düşlerimi emeğim ile yıkayarak. Eğildim baktım gözlerinin kuyusuna bir gölge gibi geçtim gözlerim kamaşarak. Gül rengi tan yeri dilendi yapraklarını Eksik yaşanmış belli ki bahar ayı... Tutuşan sözlerim ateşinde kıvılcım saçıldı gözümde gülüm aynamda hayalin ağlayarak. Ey suskun sancım gül yoruldu ateş susadı Güz indi gülistana. Avucumda koşan bir anneydi yüreğim keşke, keşke ellerine verebilseydim... Yapraklar yaprağa düştüğünde haykırdım anıları çağıran geceden Sihirli bir anahtar olup açsaydım kilidini yokluğunun Beynime zincir vursa da engelin. İstiyorum ki;Ayakta dursun her harfim gözlerinin elâsına bulansın duvarım. gönül rengine boyansın saman yolu boydan boya pusulam asılı kalsın soluduğun iklimin gün batımında... Hadi kalk gel; saçlarımı tara Nisan yağmurlarında... Gülden mevsimler oturuyordu dudaklarımızda pespembe, şimdi sessiz esiyor gül kasırgaları tende... Ferda Özsoy Şiirime ses olan Sevgili A.Dinçbaş hanımefendiye çok teşekkür ediyorum.Sesinize nefesinize sağlık efendim.Çok sevgilerimle... |