Ankara Sokakları 15
Postal sesini kesen takunya tıkırtılı,
Sesime ses vermiyor Ankara sokakları. Apoletler yerine kravat görüntülü, Papyonları sormuyor Ankara sokakları. Coniler karargâhı daha içe taşıdı, Kuruyan yaraları sinsi sinsi kaşıdı, Beklemekten yoruldum, ayaklarım üşüdü, Yaralarım sarmıyor Ankara sokakları. Kavramların içine karıştır gizli zehri, Beyinlere nakşeder, ustaca duru nehri, Korkunç kâbus kaplamış bu ümit yüklü şehri, Neden ışık görmüyor Ankara sokakları. Her ayrılık içime hüzünden iz bırakır, Dönüşüm kasavetli alevden köz bırakır, Ne kalem düşer elden, ne de bu söz bırakır, Yürek sessiz durmuyor Ankara sokakları. Karanlıklar sarsa da geleceği ufukta, Bir gün sefer olacak, dolunayda, şafakta, O gün nasibin alır, ihanet de nifakta, Kahpeye set vurmuyor Ankara sokakları. |