Yitik...peçesini kaldırmaz ay gecenin diş izleri tenimde yıldızlar çığlık çığlığa sırılsıklam sisli hüzünleri adımlarım kentin pusu sıçrar gözlerime sarkıt olup asılırken kirpiklerime yokluğunun fasılasız ayazında mutat acılarla adını sayıklarım buza keser düşlerim ardımdaki tipiden yorgun şarkılara sarınıp ısınırım yalnızlığın uçurumunda yağmurları biriktirip hüznü kuşanırım paramparça sol fanus usum yitik yitik yönüm balçığa saplanırım gözlerim sağılır sessizce kucağıma şafağa nöbeti devretmez gece çaresiz çırpınışlar içersinde boşluğa uzanır kollarım… Saba35 |