Meylim ArtıyorYa Rabb artık sabrım sınayıp durma Toprağa düşmeye meylim artıyor Sabrım tükenmişken amelim sorma Nârında pişmeye meylim artıyor Doğmayan güneşe büyürken hasret İnliyor gözlerim çöküyor suret Gayrı sılam bile olmuşken gurbet Dağlara koşmaya meylim artıyor Atamadım baştan kara kışımı Bastıkça bağrıma sabır taşımı İlkbahar ne bilsin kanlı yaşımı Sel olup taşmaya meylim artıyor Sönük bir yıldızım var mı ki havam Ne bir ilkem kaldı ne de ki davam Çökmüş gönül çatım dökülmüş sıvam İçimi deşmeye meylim artıyor Kimler duyar bilmem kimdir haberdar Sinemden içeri düşmüşken havar Daha ne kaldı ki diyem umut var! Delirip coşmaya meylim artıyor S.Ün-25.03.2013 |