Şükredilecek o kadar çok şey vardı ki,zorlu bir kurtuluş savaşından sonra ikinci dünya savaşına hayır denmesi,Rusya ya bile kafa tutan koskoca imparatorluk hayallerinde çılgın liderleriyle bir Almanya

Son nefesine kadar çetin bir bir savunma ile karşılaşıp zorlanacağını belkide bildiğinden Meriç ırmağına kadar gelip bu topraklara asla girmediler,Türk Alman saldırmazlık anlaşması imzalanınca yürekler bir nebze olsun serinledi,fakat savaş yazılmakla çizilmekle bir iki görüntüyle çerçeve lenemez idi bu olayları ancak yaşayanlar bilirdi..

Vahşeti yokluğu her an bir bomba sesi ve parçalanma korkusu...ve yurtta barış dünyada barış ilkesi korunacaktı..

Savaş mı ?acımasız vahşi bir hayvan ha bire can almayı bilir sadece, başka bir şey de bilmez,acıları yükleyip bir konvoya yığar da yığar
geride kalanları ise vahşeti seyret diye zorlar o an delirme noktasına getirir
işte naçar kimsesiz kaldığın korkunç gürültülü seslerin arasında aklını bile yitireceğin anlardır..

Ve de çok acı bir şey bir dolu insan aklını yitirmişti zaten...zayıf çelimsiz aç esirlerin yalın ayak zincirli hali içler acısı yok edileceklerini biliyorlardı vahşice...
Ve koskoca bir acı yumruk kalıyor du boğazımda söyleyemediklerimin gerisinden..evet koskoca bir acı sayfa...


DUYMA GÖRME BENİ SAKIN KESİLİRKEN NEFESİM


Soluk bir resim,birini arar gibi dolanır gözlerim
Kalın sevda kitabında son diyemez hala şu ellerim
Bir kalın ilmik boğazımda boğulur aşk hecelerim
Duyma görme sakın yüzüm solgun derbederim



Bazen geldi hayalin buz soğuk boğazın sularından
Kutsal gecelere yemin ettim esti rüzgarlarından
Benim sonum belki buruşacak bir son yalnızlığımdan
Duyma görme sakın zor bir nefesi soluğumdan


Puf minderim yerde yumuşacık yüreğinde aşk sesin
Konuşmuyor gülüyor, yok değil var değil bu nasıl cisim?
Asma öyle yüzünü gülümse diyecek zorlayacak kesin
Duyma görme sakın diyeceğim kesilirken nefesim




ELEFTERİA GÜNLÜĞÜ

ELEEFTHERİA BENİM ADIM OYSA ÖZGÜRLÜK YAZDI MOTTOSUNDA