Sessiz Çığlık
Ağlıyordu !
Çaresizliğin içinde kaybolmuştu Okey taşları gibi devriliyordu hayalleri Susmuştu deniz Ay küsmüştü. Artık rüzgar esmiyor Saçlarını okşamıyordu Yalnızlığı sırdaş,hüznü arkadaştı. Ağlıyordu ! Sadece o biliyordu ve Kaleminden damlayan kan kırmızı mürekkebi Birde yağmur gibi dökülen harfleri Gözyaşları eşlik ediyordu kalemine. Ağlıyordu ! Sığdıramıyordu kağıtlara Kar tanesinden soğuk Cehennem alevinden sıcak Buzdan keskin Ve cam kadar şeffaf duygularını Sessizce haykırıyordu Karanlık gecenin koynunda. Siyah renkleri Kaybolan hayalleri Ve birde yalnızlığı. Yüksel Beyocaktan |
Sığdıramıyordu kağıtlara
Kar tanesinden soğuk
Cehennem alevinden sıcak
Buzdan keskin
Ve cam kadar şeffaf duygularını
Sessizce haykırıyordu
Karanlık gecenin koynunda.
Siyah renkleri
Kaybolan hayalleri
Ve birde yalnızlığı.
Yüksel Beyocaktan
'' BÜTÜN YÜĞREĞİNİ KALBİNİ DÖKMÜŞSÜN.İNANIYORUM Kİ BU ŞİİRİ YAZAN ŞAİREDE AĞLAMIŞTIR . KALEMİNE VE YÜREĞİNE SAĞLIK....''