Diyemedim
Diyemedim
Gönlümle hasbıhal ettik dün gece Ezelden dertliymiş, dur diyemedim. Anlattıkça yandı dil hece, hece Üzüldüm benim de, var diyemedim. Bir hayli dertleştik saatler boyu Güneşi doğurduk, soldurduk ayı Eştikçe depreşti değişti huyu Soluma sarılıp, yar diyemedim. Yıllarca gayyada saklanmış kalmış Bir kuru selama mihmandar olmuş Yükü çok ağırmış bükülmüş kalmış Canda ki cananı, gör diyemedim. Zahirde başkaymış, batında başka Edeple adapla kul olmuş meşke Bilmez ki oturmuş en yüksek köşke Yerin nerde diye, sor diyemedim. Şiir ırmağından toprağa dolmuş Hasret çöllerinde yaprağı solmuş Bin sual içinde ah edip kalmış Vuslatın yolları, kor diyemedim. Daha kaç yaz, kaç kış sürer cefası Kaç mevsim sonradan gelir sefası Bendedir bilirim derdi, şifası Umudu yıkıp da zor diyemedim. Yaşam nasıl dedi solmazmış gibi Sanki kendisi de gülmezmiş gibi Sustum yine öyle bilmezmiş gibi Kundağım, kefenim dar diyemedim. Yüksel Bey ocaktan |
Tebrik ederim.
Selâm ve Duâ ile .