Utanç
İçime çektiğim her geçmiş
Dısarıda pişmanlık habercisi. İnsan her zaman kendi yolunu çizer. Kimisi sadece bahanedir. Buruşmuş sebepleri kağıt yaktırır. Kimisi eskiye özlemdir. İstesende hiçbir zaman dönemezsin... - Çok oldu öğreneli. Bıraktım artık hayatta bir yol olmayı. Çünkü avutulan kalp ; Beklemekle susturulmaz. Kalp, istedikçe ister. Beden yorulur. Mantık düşer. Gerçekler ölür. Güneşin kaç defa doğduğu hatırlanmaz. Ve yıllar eskir böyle. Bir takasta kullanırsın sende olan siyahları. Sana verilen değildir tertemiz beyaz bir sayfa. Sana verilen biriktirdiğin yılgınlıklarındır Sana verilen geleceğinin geçmişidir. Sana verilen ; Sana hiçbirşey vermezler arkadaş... - Yaşamaktan yoruldum. Yaşayacağım çok şeyin olduğunu bile bile. Mesela bir kadını sevecem utanmadan. Mesela bir kadın terkedecek utanmadan. Mesela aldığım nefesi günün birinde isteyecekler utanmadan. Zaten herşey utanmadan. Onca çırılçıplak bedenler utanmıyorsa yaşamaktan. Herkes utanmalı bu yüzden yaşamaktan... - Bazen zamanı durdurmak Herşeyi yakmak, hiçbirşeysiz kalmak istiyorum. Bazen sevilmek Verdiğim savaşı yakarak , değersiz kalmak istiyorum. Bazen sevmek istiyorum. Çünkü , ben her zaman sevdim. Bazen, bazen dememek istiyorum. Kalan umutlarımı değil , terkedenleri mutlu eder bu bazenler. Bu bazenler var ya oynar seninle oyuncak gibi. Söyletir sana içindekileri Ve bir zaman sonra gidiyorum bazen gelirim der. Bazen hiç gelmemesini istiyorum... - Suçluyum ben. Yanlış meyveleri sevdim. Yasaktılar bana. Aldandım görünüşe. Parlaklığının gizli tebessümlerine. Ve şimdi pişmanım gittiğim her yola. Ve şimdi yazıyorum gidemediğim her yola. Ve şimdi sevemiyorum. Küçük hayallerin büyük kırgınlıklarını yaşadıkça. Büyük hayallerin hayat yokedişinden korkuyorum. Bu yüzden korkudan topladım bütün hayallerimi , çağırdım. Beş para etmediler , satamadım. Ve anladım ki ; Herşeyin tüccarı var şu yaşamda. Hayal satanların bile... Gözyaşını kullanıp aldatmanın bile. "Suçluyum" demenin bile.. Herşeyin tüccarı varmış bu hayatta. Gideceğin yolların ve sevmenin bile... Vesselam. |
Yaşamaktan yoruldum.
Yaşayacağım çok şeyin olduğunu bile bile.
Mesela bir kadını sevecem utanmadan.
Mesela bir kadın terkedecek utanmadan.
Mesela aldığım nefesi günün birinde isteyecekler utanmadan.
Zaten herşey utanmadan.
Onca çırılçıplak bedenler utanmıyorsa yaşamaktan.
Herkes utanmalı bu yüzden yaşamaktan
..........................
Suçluyum ben.
Yanlış meyveleri sevdim.
Yasaktılar bana.
Evet sen yanlışarı seçtiysen, suçluysan gel utanmadan tümünü terk et...
Kötü adam rolünü iyi adam rolüne çevir yani iyi birisi ol...
Hep iyilik olsun ruhundeki engin düşüncelrin sayfaya yansısın...
Evet bir gün bedenden alınacak ve uatanmadan git ve utanmadan ver o canı... Şiirin çoook güzeldi kutlarım...