arafşimdi burada değil o yerdeyim senin zamansız gelen hüzünlerinde yelkenleri yalnızlığa açılmış biraz da su alan bir gemiyim savruk bir ömrü yeniden bozdurup bozdurup düşler almak için harcıyorum cömertçe sense kendi rüzgarında çarpıyorsun başka dallara biraz sarhoş biraz ayık… şimdi burada değil o yerdeyim cennetle cehennem arasında hayat yoksunu tutsak kendi ömrüne… ve idam mahkumu aşktan hüküm giymiş… kalbimdir beynime gardiyan senin bohçanda kırıntıları öpüşlerin, hayallerimin kırılıp düşmeleri; camdan yapılmış çocukluğumun bir ayağı topal sevinçleri… biraz alık biraz bayık ve asıl kayıp… |
araf bu işte:
cennetim değil
cehennemim bile olmadın sen...