Bağbozumu
.
uzun ve kestirmesiz süredir ki yoksun ağ taşı kaldırıp yılanı öldüreli yok seni görmüşler bir kitabın kıvrılmaya alışık köşesinde öyle dediler duraksız akıp geçen sözcüklere kırmızı arklar çiziyormuşsun giydiğini gördüğüm son elbise boydandı ve kısaymış gibi boynu saçlarını toplardı ellerini severdim, ellerini kaybettim demişsin bağ kokuyor diye öptüğün ellerimdi her akşam içerek unuttuğun ekmiştim aradığın huzuru tenhâ avlunda sakîdir toprak saksıların koynuna 2001 |
en güzel
hüzünçiçeği
açar tenhalarda...
sevin ki
bize en özel
söz burçağı
saçar vahalarda
bir yudum su Nevin
Seviyoruz üleyyynnnn!