BEN BİR DELİ KIZ ŞİİRİN RAHMİNDEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın BİR DOSTA SESLERDEN, DAMLA DAMLA...
_____________________________________ BEN BİR DELİ KIZ ŞİİRİN RAHMİNDE Şairenin dipsizdir geceleri Hep böyle bekler göz bebekleri… Dört duvarın mezhêbinde, tek sestir Sessizliği… Dalar gider caddelerin, hissizliğinde Ayaz, yüzünün sırtında zıplaşıp durur Her dem cebinde, bir kaç yıldız saklı durur Çocukken severmiş yıldızları saymayı Kaydığında dilek tutmayı Babasının koynunda yatmayı… Gün oldu, devran döndü Şaire bir başka hayatta Hayatına sırt döndü Baktı ki ! Gördü ki ! Her şey gibi Aşkta fani Mezarını, kendi sol kaburgasına koydu Mefta ki ! Ne burada durdu Ne ahirêtte durdu Ruhla beden arasında bir boşlukta gül/dü Gül yüzüne bir anne hep su verdi Sustu… Kelâmı ne kuvvetlidir şiir canın Bilmez mi, ben bir deli kız? Şiirin ağzında ergen Nasıl yetişirim ki ? Cigerine binen nefesçe Solumda yorgun Yüzüme yalan üfleyenlerden… Ninni de söyle! Uyut hadi! dizlerinde… Kim bilebilir ki ? Yarâdan’ dan başka, insanın içini Deşipte durur Aşk kurdeşeni Kovuğuna çekilmiş Akıl denen ruh ikizi Bedende boş kalır Sen gittin mi? Şaire, geceye sulakmış Gece ki, dibinde umuda yaprak açmış Gözlerinin ışığı yanmış Sallada uyusun kirpiği Uyusunda büyüsün Dilinin kemiği... Bende bilmem ki ne der? İçimdeki deli kız! Sevgili hüzünbâz kalemim Paylaşmak güzel Ve şiirlerimin, göğsüne yatmak Hayattan şiirce tatlar almak Dün seni düşündüm Martı çığlıklarının dansında Sertçe… Dalga dalga vurdum kıyılara... Üşüdüm biraz Yüzümü savuran, hasret rüzgarlarında Suyu dinledim Su beni... Konuşmadık Sadece dinledik bizi Kanat çırpışlarında zamanın El ele sevgililerin, gözlerinde buluştuk Heceler dölledim Soğuklugunda yeni bir yıla girmenin Ve sessizce gülümsemenin... Düşünüyorum da! Elime yapışan kalemce… Bir aşk! Ve girdabında dönen Umutkâr yüzler... Umarsız, tekilliğimde Aslında ne çoğum, şiirlerimce... Yoksa çizgilerim mi çıkmaya başladı? Habersizce… Onlardan korktuğu mu bilmezler mi? Ve kaçtığımı sislice Bir bulutun ardına saklanmış Yağmurum işte! Ne zaman yağmalı, bilemiyorum Ve yâr/a lanmalı kalpçe... Sen bakma deli kıza Coşar arada kalemi b/öyle ! Bak! Sana isimsiz bir şiir gönderiyorum şimdi Henüz yeni doğdu, küvezde... İsim babası olur musun, mertçe? 2013 NURGÜL OCAK “ŞAİRİN DİLİNDE İKİ KİŞİYDİK” |
Saygıyla selamlar.