23
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
1376
Okunma

KADIN
Urbasında acımtrak yükü taşıyan dişil beden
Ezik yüzünün abidesinde yıkılıyor tarih
Onursal savaşında kadınlığının
Yeni nesiller ayaklandırıyor ruhun
Şiddetinde geçmişin, kızıl kanını içiyor utanç
Bir adın toprak oluyor
Bir adın umut yeşerten
Ellerinde hâreleniyor bereket
Ellerinde büyüyor şefkat, öbek öbek
Zamanın beşiğinde uzasada yolların
Sızılarla sırlansada sırma saçların
Acıları mesken tutsada kara kaşların
Yine de senin, Yarâdan’dan başkasına yok yalvarışların
Ya medet!
Duyulur elbet haykırışların
Duyulur
Duyulur kadın, baş kaldırışların
Sendin...
Aşkı canınla besleyen
Umuda tatlı nağmeler dillendiren
Ki, yaşamın göbek bağıydın
Yaşamı doğuran candın
An oldu
Eksik etek anıldın
An oldu
Cahiliye devrinde taşlandın
An oldu
Kucağında mermi taşıyarak taçlandın
Sen bu vatana yüreğini yasladın
Göğsünün anaç kokusunda
İçimizde yapraklandın sen
Sen KADIN.
07.03.2013
NURGÜL OCAK
5.0
100% (31)