KELEBEK GÖZÜYLE BİR GÜN


Çoğumuz için gelip geçer zaman ve ne kadar değerli olduğu anlaşılmaz.

Kelebekler için hayattır, bir ömürdür aslında 24 saatlik zaman dilimi.

Koca bir ömürdür onlar için, o bir günü dolu dolu yaşarlar.

Kozalarından çıktıkları anda özgürce masmavi gökyüzüne uçarlar.

Kırlarda, bahçelerde, dağ, bayır demeden dolaşırlar rengârenk çiçeklerin üstünde.

Yorulunca dinlenmek için güzel bir kır çiçeğinin ya da bir papatyanın üstüne konarlar…

Ve buradan seyretmeye başlar kelebek insanların koşuşturmacılarını, kavgalarını, hayat mücadelelerini…

Kelebek o zaman anlar ve görür ki ” İnsanlara verilen koca yılların ” kelebeklere verilen “Bir gün ” kadar değerli olmadığını!

Kelebek güzel çiçeklerin arasında ona verilen zamanın dolduğunu bile bile son ana kadar uçmaya devam eder…

Hepimiz kendimizi kelebeğin yerine koyup, birde dünyaya kelebeğin gözüyle bakabilsek her şey çok ama çok farklı olacak hayatımızda.

Ama o kadar meşgulüz ki durupta bakmaya vaktimiz yok.

Değerini bilerek yaşayacağınız günler diliyorum…

BİR KÜÇÜK KELEBEK


Kül küle toz toza karışır
İçimde bir damla aşka yanaşır
Zaman ümitsiz
Akıl üryan
Uzandığım el, ateş olur beni yakar


Oysa
Daha kanatları çıkmamış kelebektir o
Kâğıda tek harf dökmemiş şiir
Adı yok
Rengi yok


Alnımı dayadığım soğuk duvarlar kör
Betonları kederi emzirir
Karanlık sesimi çatlatır
Tırnaklarım ayrılığa uzar
Gölgesi önümden usulca geçer
Gülümser ..
Sadece izi kalır


Tanrı’ya diz çöker yalnızlığım
Kalabalıklardır günahkâr
Geceler birer azılı suçlu
En çokta aşk!


Işığa dokunduğu mu sandığım anlar,
Yüzümde bir hayat yıkılır
Bilemem..
Göğsümde ağaçlar sökülür
Bir kuş havalanır dilimden
Toprak kokar bedenim


Yokluğun, adı yok
Rengi, sesi…


Var olmaya gücü yok
Yürek yırtsa da çığlığı
Resmi yok…


Şimdi,
Gözlerim susar
Kirpiklerim bir kenara çekilir
Sözlerim yutkunur
Kozasından çıkamaz kelebek
İki ruh bir bedende su olur
Yeryüzünde kaybolur
Kül küle toz toza karışır


31.01.2014
NURGÜL OCAK 09:30