CEMRE SUYA DÜŞÜNCE
cemreler
havaya suya toprağa düşünce kurtuluruz zemherinin zammından gecenin soğugundan havanın ayazından karşıki tepeden poyraz esiyor burçak, burçak, efil, efil sanki sıladan haber getiriyor susamış bülbüller pınara geliyor yeşerince yapraklar yaz geliyor avını gören kartallar süzerek geliyor dizilmiş koyunlar sıra sıra yavrular peşinden meleşip geliyor eriyen karların altından kardelenler açıyor uzatıyor başını güneşe doğru güneş vurdukça şaçılıp geliyor oluşan her lodos bahar getirir şerçeler yavrusuna yemini getirir yüksek tepelerde eriyen karlar sel olup enginlere çağlayıp gelir benimse gurbette anasız boynum bükülür canlanır gözümde köyümün tozlu yolları gözümde tüter tezek dumanları gözlerimden kanlı yaşlar süzülür gelir 26 şubat /istanbul |