sevişsem bahar gelecekŞiirin hikayesini görmek için tıklayın hasanın şiiri ...
büyüdüm sakalımda çok ama çok beyaz bir beyazlık kalbime yüzün battı sevdiceğim ömrüme hüzün battı batıyor yanıyorum hewarrr...! ağzımı bütün demirlerin soğuğuna dayadım soğumadı demiri ruhumun bu dünyada olmadı sevdiceğim onun için ben hep: kalu bela diyorum kalu bela..! sevişmiyorum ve fakat hala kar yağıyor ayağımı unuttuğum fahişe bacaklarında kesik kesik kes! geçmiyor mintan! yırtık sidik yağma ve kan! pencere buğusuna çizilmiş bir sondur dilimin uçurumu düş düş kara kara bitmez kör bir kuyunun çipil ve destansı gözüyüm yine de hiçbir ses yakışmıyor hala hiçbir kulağa sesimi sevmeyişim ve kulağımı esirgeyişim bundan ve hala piçim hala haymatlos yaramı dikemem berelerimi kim sökecek? şehre denizden gidilir sanıyorsun simsiyahım hala biraz trenim ben de her yol maviye çıkmaz yanılıyorsun! pamuk ipliğiyim gözden çıkarılmış yaşamlar bana bağlı en güzel beden; ölü bir çocuk gözüne yansıyan bir diğer çocuğun çoktan ölmüş gözlerine kanayan ama ölemeyen anne bedenidir.. sevmiyorum artık hiçbir şeyi neyi sevsem siyahı ve annemi anımsatır hala //bilmiyorum.. kesilen her şeyin ucuyum.. tövbe tövbe..// yeni ve küf kokan öyküler biriktiriyorum kurumuş avuçlarımda gerisi hiçbir iklime sığmayan bir cehennem mavisi akdenize hiç! başlarındaki örtüye kan damlar bacak aralarından gömülmüşüm ben daha ne diyeyim? tenini tenime çizdiğimden beri kilometrelerce yalanlanıyorum her çizgisinde tüm yolların ve her hattında her sınırın çakıldığım yerdir ne yazı ne de tura bu da yazılmamış bir destan olsun tur i sinaya! sevişmiyorum. yine yağıyor durmazdan üstüme jiletlerini ilahımsı bir ağız boşluğu n’etsem..ne’ttiysem olmadı/m. yağmıyorum |