bis'tirgittin.. ateşin düştüğü yerime çöktüm ve ufka eprimiş bir bayrak gibi diktiğim gözlerim soğumamış bir cemreyi aldı orta yerine alnımda talan edilmiş bir gizyazı; biliyor, tanıyorum bu tadı acının ve ayrılığın a n t o l o j i s i dir bu açık unutulmuş bir yara ağzı... sen gittin diye yadırgı baktı dünya utandım; geceyi nisyan yorganı diye çektim üstüme ve geyik idollerinden yonttuğum delişmen çocukluğuma sığındım oysa; hangi teline dokunmamıştım ki saçlarının hangi duldasında bozmadım kuş yuvalarını teninin.. artık ağlayabiliyorum -gece yarılarında siper ediyorum hüzne gençliğimi ki her çıtırtıda ürperir korkardı bütün aşık çobanlar gibi.. cılız umutlarla gittiğim metropoller ve ömrüme devrilen yağmurlar zaman zaman çiçek toplamayı özlettiyse de ıslattım gözlerimi kanırtırcasına ve hep bir fırtına bekledim ıssız denizlerde.. bir düşmanın yerini imler şiir; dediğim ve ben de acısını sığınak bilen bir şairim bir duadır vuslata dair bu derin ve sahipsiz sessizliğim.. |
Deliler akıl dehlizinin ışığıdır….. Enver ÖZKAN (Ağlayan DELİ).
Çok beğendim…
............................. Saygılarımla selamlar…