aşkın son leylasısına..
bilmediği çıkmazlarada tebessümle yürüyen
ıslıklayarak kanatıp arasıra düşleri unutup bir diken mi yoksa bir şehir mi bir nokta mı yoksa bir hece mi bir şiirin içinde yoksandıkça unutulan leylam olduğunu hayat boyunca.. çiçek desenli etekler sevdiğini düşünüyorum yasak bir arzunun metruk bahçesi leylayı anımsatıp aslıya çok benzeyen bir destandan anımsıyorum seni bir çölden ısırıyor gözlerim güzelliğini. nakaratı gibisin bütün sevda şarkılarının imkansız aşkların yapay hüzünleri şiirler üretmeye alışkın dillerde içsel cümleler kuruyorlar sana baktıkça bence ölmelidir konuşmayı beceremeyen aşkın diliyle közlenmişken yüreklerin ateşi. sen sevda masalanın sırrını andıran kendimi hep küf kokan öykülere vuruyorum acımı dilime sürüyorum hain sanıyorlar beni sürülüyorum meydanları boşalan şehirlerden doğru değil aşkların böyle ucuzlaması diyorum bir kadın ağzıma sürüyor bereketli memelerini söyle herkese ne olursun sevgili çiçekli etkeler düşleyerek beni sevdiğini yazgımın uçuk tarafı kalbimin kardeşi baharların sonunun başından iyice olduğunu göster soğumamış kül yığını ört üstüme ve oku sevdiğim şiirleri.. uzan ellerime ey bana aşkı çağrıştıran yenik bir kumandanım artık sessziliğe bulanan sesimle yankıla beni yeniden ve nolur şiiri haklı çıkar taşlanmayı göze alan azize gibi aşka ihanet katanların sinsiliğini hatırlat herkese kelimeler dalgındır çünkü ey alicenap ruhların derin güzelliği |
...