Anlar
Affına sığındım ey ab-ı deryâ
Beni ancak naçar olanlar anlar Bülbül gül dalında feryat eder ya Her yanı dikenle dolanlar anlar Kapat n’olur gözümdeki pınarı Kireç tuttu içi, dışı, kenarı Yüreğimin ortasındaki var/ı Sevgiyi,şefkati bilenler anlar Göğsüme çek dağın,taşın nabzını Ölçüyorum şu serkeşin nabzını Bana göre hilâl kaşın nabzını Aşk için yay gibi kılanlar anlar Kış ortası mercan için derine Ateşten pişince iner serine Boş boş bakar fütursuzca birine Gözdeki manaya dalanlar anlar Sen sâkisin ben de kadeh ey pirim! Sen bakisin bende seyyâh ey pir/im Tek sana köleyim sana esirim Gidersen git burda kalanlar anlar Melahat TEMUR |