Düştü Siyâh Perçemim
Henüz dolunay iken yârin bağında güldüm
Şimdi gocaldın dedi düştü siyâh perçemim İçerim kan ağlarken tebessüm edip güldüm Dokundum tellerine yaştı siyâh perçemim Hilal parlak görünür ayın ilk evresinde Saçın süpürge eder döner yâr çevresinde Vefâsızın gözünden düşer son devresinde Döndü maziye daldı pişti siyâh perçemim Ne söylersen boş dedi,geçti nisan akşamın Gökyüzüne dönde bak sönük durur encâmın Onsekiz de değilsin sürünüyor endâmın Senin çektiğin mihnet yaştı siyâh perçemim Büyümüştü gözünde saçıma düşen aklar Çam kokusu gitmişti değiyordu budaklar Dedim benim yerimi ılık bir meltem paklar Döndü baktı yüzüme şaştı siyâh perçemim Zamanı geldiğinde solar dalında yaprak Bir hayale dalarak aynaya bakar tarak Narin ince dişleri elinde olur orak Yoldururken saçları koştu siyâh perçemim Melahat Temur |