Suskun!
Kalbine açtığım yaralardandır pişmanlığım
Yoksa hiç pişman olmadım sevgimden Kalbimi susturamam belki ama Duymak istediklerini de söyleyemem sana Sen de söyleme varsın lâl olsun dilin Ne sana doğru adım atabiliyorum Ne de sensiz yaşamak için bir çabam var Bu yolun gidişi var dönüşü yok Ya seni öldüreceğim içimde Ya da kendimi... Vazgeçemedim yalan sevgilerden Ben inandıkça köklerini saldı içime Şimdi sökersem kan kaybından Sökmezsem can kaybından öleceğim... Kalbimi susuturamadım ama sevdiğimi de haykıramadım! |