Babaları Ölünce Kızlar BüyümezmişSenden öğrendiklerimi uygulamakla geçiyor günlerim Hayat devam ediyor ama,sanki zaman geçmiyor Gittiğin günde takılıp kalmış ayaklarım Sanki büyürsem sana ihanet etmiş Seni unutmuş olacağım Günlerimin sensiz geçiyor olması yeterince ağır zaten. Kabullenemiyorum bir türlü gidişini. Sanki hâlâ beni bıraktığın gündeyim ve 17 yaşındayım Babaları ölünce kızlar büyümezmiş Ben hâlâ o bıraktığın küçük kızım.. Gelişini pencerede bekleyen, Kapı gıcırtısında sokağa fırlayan Geceleri üzerinin örtülmesini bekleyen.. Bak yine ağlıyorum.. Bu sefer yaram dizimde değil yüreğimde Öpsen geçerdi belki... Bu yaraya çare yok dünyada biliyorum Ayrılık mıydı hani o çok acı olan,ölümden beter olan? Ölüm de ayrılıkmış sen gidince anladım. Özlemek ve ağlamaktan başka ne gelir ki elimden Sana layık olmaya çalıştıkça hatalar yapıyorum Kızdığını biliyorum, Hayatımdan gittiğin gibi,rüyalarımdan da çıkıp gittin En çok da yaptığım hatalar geliyor gözümün önüne Yanına gelmeye yüzüm yok Ama biliyorum ne olursa olsun affederdin Belki ceza verirdin ama ben yine de kızamazdım sana Bazen içindeki o merhamet duygusu ağır basar Özür dilerdin, Karşında büyük hissederdim kendimi Senden öğrendim affetmeyi, Ne hata işlenirse işlensin bağrına basmayı Büyüklüğü sende öğrendim... Yüzünde bir hüzün vardı daima Gülüşlerinin ardında bir burukluk .. Görür gibiydin sanki evlatlarına doymadan gideceğini.. Biz de sana doymadık Ve seni unutmadık rahat uyu dualarımız seninle canım babam (7 Yıl geçse de ardından değişmeyen tek şeydi yokluğun) |