Gönül İniltilerim
Her gün biraz daha sineme vuruyor
Senden bahseden güzel sözler Sevgin tütüyor şafağın renginde Mahrum ve mahzun yüreğim Karanlığın koyulaştığı bir vakitte Gönül iniltilerim yükselirken semaya Müjdelerle uyansam muştulu sabahlara Zuhur ederken gün ufukta Semanın ötesinden fasıl fasıl nimetler dökülür dünyama Hudutlarını aşıyor yağıyor cemreler ısıtıyor mekânı Yansa da mücerret cismim Ta bahara dönsün mevsim Cemre dediğin ateşten bir c/isim Zaten gökyüzüne kilitli gözlerim Toprağa âşık Yürüyüp gitsem adeta mehâbet fışkırır İlhamını alır şiir gibi c/emre itaatli asker Sonra yayılır evrene ılık ılık bir rüzgar Ne yönden esse esenlik Aynalara vurur suya düşen güzellik İklimi sorma bana badem ağaçları çiçek açınca Bak ruhumun izdüşümüdür tuvale akseden resim Hani dedim ya badem ağaçları açtı buralarda Temaşa eden gözlerim ama ruhum bayramlarda Nasıl olmaz ki bayram kâinat ak gömleğini çıkartıp Rengarenk entariler giyindi tıpkı rüyalarımda seyrettiğim baharlar gibi Artık gönül iniltilerim ısıtacak satırları Şiire ilham dünyaya bahar değdi Senden yazacaktım oysa ki Bak kalemim Beni alıp bu mevsime götürdü /Kalem tutuşur satırlara sen değince,şiirlerime ba/har bayramını aşıladın cemre olsun bundan gayrı senin adın/ |
şiirinizi saygılar