DENİZ-CE
ARUZ VE DENİZ-CE zor olmadı sana olan duygularımı kalıplarla yazmak denizim...
Yaban çiçekleri solgun, uzak dağın nefesi Deniz arardı ruhum, buldu pek huzurlu sesi Yürektedir bilirim sır, şair yazarsa şiir Çağıldayan ve koşan bir kalem bilin cevahir Eğilmeyen başı dik hep onurlu çokta zeki Ne mutlu mesleği öğretme, çok değerli mevki Koşuşturur durur iş ev çocukla birde sanat Yürekli kız, duyarım marifetli pek hamarat Yosun kokan yeşilin tonlarında çaldı keman Çocuksu hal, lacivertimsi bir bakış ki, yaman Deniz-ce masmavi bir derya, renklerin ne güzel Özün sözün bilirim bir, bu kılar işte özel Yaşıyla oynama “Savruk ve Küs” yakar da tütün Taşar aşar, savurur, dur biraz düşün ol bütün Sakinleşir birazdan, can olur canan, durulur Döner de kendine elbet, yürek biraz burulur Deniz-ce kurdu kitabın, kurar yazar ve çizer Nobel ödüllü iyimser, bazen desende yeter Deniz-ce halleri özgün, ve farklı işte yerin Canım, gülüm bilesin yok ki başka bir benzerin Me fâ i lün/fe i lâ tün/me fâ i lün/fe i lün |
Saygılarımla...