KIBLESİZ KENTLERİN SOĞUK DUVARLARI 1Yeşillik diye yalnız mezarlıkların kaldığı bir kent olmakta dünyamız Kel bir baştaki zavallı tüyler gibi tek tek serviler Irmak kıyılarında binalar dikili, eski ağaçların yerinde Bahar gelince çatılarına çıkacağız pikniğe Beyaz mendilimizi serip peynir ekmek yerken Çocuğumuzu düşüneceğiz kiremitlerin üzerinde Yerden umudunu kesmiş, hâlâ mavi olmasına şaşarak Çoktan değişti, denizlerin, derelerin, yağmurun, otun rengi Gökyüzünde arayacağız mutluluğu Bulutlara ip atıp salıncak kuracağız sevişmek istediğimizde Taş gönüllerin gevşettiği hani sallana sallana Uçur beni… Leyleklerin gelmediği Laklaklarını duymasam sevişemem seninle Lütfen ağlama yoksa kalbim kırılacak… “Goodbye my love “ başka nasıl söylenir Başıboş bir buluttan sarkan iplikler düşleyip Sallanmak istediğimiz salıncakların olmadığı sıcak yaz günleri Rüzgârın hüzünlü bir fonla fısıldayışını dinlerken Ya nerede öpüşeceğiz seninle sevgilim Nerede vereceğiz dudaklarımıza birbirimizin nefesini Çağlalar düşmezse başımıza, kim tanığı olacak öpüşlerin Koruk suları içmezse Akzambakları koklamazsa nasıl doğar bir aşk Karanlıkta doğan aşk kalır gecede, parçalanır görünce ışığı Aşk da bir yeşilliktir, yaşanılan kentleri güzelleştiren “Tekrardan yanında olana kadar düşlerinde beni sakla aşkım” Kaldık Yeşillik diye yalnız mezarlıkların kaldığı bir dünyada… Bir insanı sevmeyi, Rüyada görülen bir yüzün uçup giden hayalini Sevişmeyi Unuttuk! |
Yeşillik diye yalnız mezarlıkların kaldığı bir dünyada…
Bir insanı sevmeyi,
Rüyada görülen bir yüzün uçup giden hayalini
Sevişmeyi
Unuttuk!
TEBRIKLER...GÜZEL KALEME..
SAYGIMLA