Bir Tebessüm Tüm Çocuklar Sevda Ve Ölüm
son
sonra üstümüz karanfil kokacak rüzgârın usulca değip, sonra gittiği bizi son kurtuluşumuza bırakıp zaman geçecek mermer tozu gökyüzüne karışana dek sıcak mevsimler, soğuk mevsimler ardı sıra gelecek artık sadece çiçekler dertlenecek başlangıç hayat boyu yürüdük yüzümüz asfalt, göğsümüz patika çıkmaz sokakları da sevdik, dilek ağaçlarını da dolanıp durduk aynı çerçevenin içinde elbiseler eskidi, gölgeler kurudu sisli fotoğraf, derin hakikat özlemlerin kuyruğuna girmişiz, kuş değiliz uçacak de ki sevgili, ellerim bak burda ömür susarken ıslık çal, de ki, sılam merhaba sesin bana doğru koşsun biraz yollara, şehirlere, upuzun kış bastıran köylere uzanan yanık bir türkü yankılansın durmadan ama önce içinde çocukları uyuttuğumuz bir ninniyi hiç gidemediğimiz düşlere sarkıtalım buralarda beklemek masumiyetin kaderi sessizce bakarken sana, yüzleşmeyi diledim yaşamla sevdanı bilseydim tedirgin olmazdı gecelerim sessizliğim yorulmazdı, korkmazdım ellerimi yüreğine dayadım biraz gözlerinden dinlemeliyim şarkıları sonra nakaratları içime çeke çeke öperim seni sonra bir bulut geçer tüm çocukların kâbuslarını temizleyen rengi neydi unuttuğumuz göğe kaldırırız kafamızı bir güzel mavileşiriz, içimizde sahipsiz bir göl kıyısında soluk soluğa saâdet sonrası yağmur gibi ıslak bir gerçek toprak kokar soyunduğumuz şiirler sonra sessiz bir tomurcuk, kökü düşlere dek inecek ve en sonunda karanlığından arınmış gülümseyişimin büyüsü seni de gülümsetecek dedim ki sevdanın bir adı da tebessüm hayatın her gününü anlatan takvim takvim efkârla dağlansakta gülümseyiştir, bu sürgünlüğün öyküsü sis basan dağları uykudan uyandıracak en saf güçtür bu kadar güzel ve bu kadar kolay bir öğrenilebilse yüreklerin karanlığı aklanacak nabzın telaşı sûkunete kavuşacak sebep çok işte yaşamak için bahardayız hâlâ haydi, uyandırıp ilk önce çocuklara gülümseyelim tek bir gülümseyişle özetleyelim yaşamı... |