Umut Aşılarken Sen Karanlık Ufkuma
İçimde bir ukdedir sevgin dilimde kilitli
Yağarken değmeyen kar taneleri gibi uzak Ama masumca bakışların tesiriyle alabildiğince yakın Sanki sıcaklığını akıtıyor içime o doyumsuz bakışların Her an bir şarkıya gebe o müstesna dudakların Muştulu baharlara döner şubat soğuğu Isınırım çözülür içimin buzları Ayaz kesen yarınlar yitirir duruşunu Ve sen isyanımı tetiklersin Yükselirim gökyüzünün mavi burçlarına Sallanır eteklerim çocukça bir mutluluk bu Umut aşılarken sen karanlık ufkuma Nazende bir bakışım varmış söyleyince lisanın Kızarırmış yanaklarım utanınca anladım Allar giyse çehrem hep nazımı çeksen ümitler bitene dek Bir şiirin sözlerine dizildik iki yaralı boncuk Tespih ederim mısralar dolusu sözüm sana Yağmalıyor’um sanki şiir diye katlederek imgeleri Feda olsun sana ey gözleri akıbetimden kara Bir yudumda içerim gözlerinden aşkı bilsem zehirdir bana Sevdim bir defa bana haram gözlerini Duydum ya bülbülü kıskandıran o şen sesini Sererim yollarına kan güllerini Bahara bayram ekler, Beklerim yaşlansamda yaşarım sende tüm gençliğimi Nuray AYHAN... |
Kızarırmış yanaklarım utanınca anladım...
ÇOK GÜZELDİ.... yüreğine sağlık, kalemin daim olsun.