Duvar Diplerinde Kaldı Masumiyetimiz
Daha önce hiç bir resme şiir yazmamıştım masum yüzlü minik yürek
Ta ki o ürkek bakışlarını görene dek Sanki sonbaharın hüznünü yüklemişler küçük omuzlarına Kim bilir hangi baharın hayali dolaşıyor o derin bakışlarında Masumiyetini duvar diplerinde bırakma Dağıt o efkarı zamana haydi kalk ve Bir diriliş muştula hayat denen bu mekanda Sende savrulup gitme göç yollarına Tesirli bakışlarına daldı yüreğim çocuk Hala etkisindeyim o temiz masumiyetin Bir zamanlar biz de günahsızdık O yüksek duvarlar etrafımızı sarana dek Perdeler çektik aydınlığa kapadık ışıkları Şimdilerde bir telaş tövbelerle yakarıştayız Yine senin o bakışlarında ki masumiyeti aramaktayız Ne çok benziyorsun kaybettiğim çocukluğuma Ne çok benziyor bu resim arşivlerde kalan umutlu bakışlarıma |
bu güzel şiiri gönül sesini kutluyor saygılar
sunuyorum..