Yüreğinde ölmüşsem yaşasam ne çıkar
Kuşkularını erittiğin buzdan köşklerde
Çökmüşse umudun kalbinin üstüne Hazır ol güneşin battığı yerde ölmeye. Yüreğinde ölmüşsem yaşasam ne çıkar Bu harabe gönül ne senden Nede seni sevmekten bıkar Arabesk akşamlar şahidim olsun İsterse güller solsun Bu aşk katilim Bu hasret ecelim olsun Bir bakışın fitili olur bu sevdanın Deli esen rüzgarın önünde eğilir sevgim Hayalin yeter savunmasız ölümüme Dokunur sensizlik gururuma Yüreğimin kuytusunda asılı bir adamın gözleriyim Bulanık nehir hangi intiharın gölgesidir Güvercinler üşürken mavi gökyüzünde Kanatlarında hasreti yudumlar Uçuruma kadar yolum var Kalbinde intihar taşıyan akşamlar Benim mi kararan ufuklar Rüzgar tersine döndü Güneş yakarken söndü Meçhullerin alınyazıları kaderim Seni sevmekten idam etseler Ruhuma deli gömleği biçseler Ben yine seni severim Gözlerinde kuruyan deniz olsam da Ben yine seni severim Hüseyin Özbay 23 01 2007 |
tebrik ederim, kalemin daim olsun...