Gün Ufukta Tüllenirken
Bir an/kara günleri yüklendim sandım,
Ay saklı dururken bulutların ardında Küskünlükleri yüklemiş bulutlara sarılmış uyuyor gecenin tenhasında Karanlığa saklamıştı ayna gibi cemalini Oysa ki ışığını alırken güneşten perdeler çekmiş, Sığınmış sıcacık bir yürekle ufukta tüllenen nehara Ey karanlıktan tulû eden nehar yoklama mı çekiyorsun çocukluğuma Sanki menzilim yürümüyor yaşlılığa Neden genç olamadım ben? Sual etmiyorum ne gelenden ne gidenden Bari ışığımı almasaydın ilham aldığım gözlerinden Sözlerin sert rüzgarlardan eser, yıkık dökük tarumar gönlüm Vehamet yüklü omuzlarım taşır mı bu son vuruşunu Git ve bırak o bulutlu gözlerini düşlerime Bakma ardına bir an bile Yokluğu vird edinmiş dilime sus ekledim mühürlü dudaklarım Okumam gayrı kıyısı ruhumu okşayan şiirleri Mutluluğu beceremedim manâm temelsiz Hissediyorum kucak açmaz artık duygularım sarsıldı irademsiz Kalbim ve beynim arasında okyanuslar set çekmiş Telafisi olacaksa sıkılmam üstümü soyarım bu sahte kostümlerden Yırtarım cehle düşen kapalı sahneleri Son bir perde oynansın yinede gün ufukta tüllenirken |